Ο Σπυριούνης το είχε τάξει, κι ας ήξερε ότι θα κατηγορηθεί: να σηκώσει από τα βάθρα τους ‘‘σώματα ωραίων νεκρών που δεν εγέρασαν’’ και να τα κάνει, χωρίς να μετανοιώσει, αλλά με δάκρυα, εικονίσματα.
(Αθήνα, 1988)
Δρ. Γιάννος Λώλος
Αρχαιολόγος
ΤΑ ΑΚΕΦΑΛΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗ
Ο Κώστας Σπυριούνης σχεδιάζει πάνω σε λευκό ακριβό χαρτί ιχνογραφίας, αγάλματα ακέφαλα ή ακρωτηριασμένα.
Ο Κώστας Σπυριούνης σχεδιάζει με το μολύβι του επιτύμβια αποσπάσματα από φανταστικές συναντήσεις προσώπων μοναχικών – γι’ αυτό προσφιλών – με τα αρχαία τους ενδύματα. Χιτώνες και πουκάμισα ριγμένα στο πάτωμα.
Ο αέρας φαίνεται να ραγίζει τις γραμμές του υφάσματος και η μέρα δεν μπορεί να κρύψει την εκλεκτική τους κλίση προς το καλόν και το παθιασμένον.
Τα πρόσωπα που συνοδεύουν την ακριβή πορεία του Σπυριούνη στον κόσμο των πραγμάτων αλλά και των ιδεών, δεν φαίνεται να ομιλούν στον θεατή της όψης των. Σιωπούν με μια αρχαία σιωπή ερωτική και σοφή.
Το φανταστικό συμπόσιο του Σπυριούνη μόλις αρχίζει.
(Αθήνα, 1998)
Γιώργος Χρονάς
Ποιητής
Ανδρέας Νομικός
Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος, Ζωγράφος
ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
…Σηκώνοντας τα μάτια από τις τυχαίες έγχρωμες φωτογραφίες (από το αρχείο του Κ.Σ.) «τις πορνικές αυτές φωτογραφίες» που θα έλεγε ο Καβάφης, έβλεπα το μετασχηματισμό τους σε ποίηση και τέχνη μέσ’ απ’ την ζωγραφική.
Πώς το σώμα «ερμηνεύεται» χάνοντας οτιδήποτε περιττά υλικό χωρίς να παραβλέπεται ποτέ το ειδικό ερωτικό του βάρος ή πως άλλοτε το ανδρικό σώμα τυλίγεται στην ρευστότητα, την υγρασία και την ομίχλη ενός τοπίου λ.χ. μιας αποβάθρας ενός λιμανιού, τόσο που να μην φαίνεται απ΄ αυτό κάποιες φορές τίποτ’ άλλο από μια κεκλιμένη γάμπα, μια φτέρνα κι ακόμα πιο μετά, σε μια πορεία μιας μεγαλύτερης απογύμνωσης, να απουσιάζει και το ίδιο το σώμα και να μένει η ίδια η αποβάθρα, στεριά και θάλασσα μπαίνοντας η μία στην άλλη, ωσάν η γη να ήτο υδάτινη, ο πληθυσμός αμφίβιος…..
Τάκης Σπετσιώτης
Σκηνοθέτης – συγγραφέας
ΒAR – BAR Κώστας Π. Παναγιωτόπουλος
Συγγραφέας – Δημοσιογράφος
ΚΩΣΤΑΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ, ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ
Η αβρότητα, η καλλιέργεια και η λεπτότητα του Κώστα Σπυριούνη διαχέονται στα έργα του. Κάποτε οι άνθρωποι αναζητούσαν τρόπους να κάνουν το φυσικό, όμορφο. Ο ζωγράφος Κώστας Σπυριούνης έχει ένα μοναδικό τρόπο να απεικονίζει την ομορφιά με φυσικότητα. Το βλέμμα βυθίζεται στα έργα του και απολαμβάνει τη δύναμη της φαντασίας, τη διαύγεια, την οπτική καθαρότητα, την απλότητα, την πλούσια υφή των χρωμάτων και τη ζωντάνια της εικαστικής γλώσσας. Από τους σημαντικότερους ζωγράφους της γενιάς του, ενηλικιώθηκε με δασκάλους τον Γιάννη Τσαρούχη, τη Ναταλία Μελά, τον Τάσο Μαργαριτώφ. Οι ατομικές εκθέσεις του με πορτρέτα, γυμνά, νεοκλασικά, τοπία της Εύβοιας και τα περίφημα στεφάνια από κισσό, ροδιά, ελιά, δάφνη, αμπέλι, παπαρούνες σηματοδότησαν το αισθητικό του αποτύπωμα.
Το 2009 τα Ελληνικά Ταχυδρομεία του ανέθεσαν τη φιλοτέχνηση της σειράς ”Ελληνες Ηθοποιοί”. Η δημιουργία γραμματοσήμων είναι μια τέχνη δύσκολη και ιδιαίτερα απαιτητική. Με σωστές δόσεις νοσταλγίας και φωτορεαλισμού, η σειρά αγαπήθηκε από τους φιλοτελιστές και γρήγορα έγινε συλλεκτική. Πίνακές του φιλοξενούνται σε μουσεία και πινακοθήκες και έχουν αποκτηθεί από συλλέκτες σ’ όλο τον κόσμο. Γεγονός που έκανε το State Department των ΗΠΑ να τον προσκαλέσει στο International Visitor Program (2007). Εκθέσεις του έχουν φιλοξενηθεί στην ελληνική πρεσβεία της Ουάσιγκτον και στο ελληνικό προξενείο της Νέας Υόρκης. Διόλου τυχαία ο ιδιοφυής Τσαρούχης είχε χαρακτηρίσει τα έργα του ”φίνα και αυτοαμυνόμενα”. Ο δε Δημήτρης Τσίτουρας με τη διαίσθηση του φιλότεχνου αποκάλεσε την τέχνη του ”μεγάλη ζωγραφική”.
Δευτέρα, 19 Απριλίου 2010
Ειρήνη Αϊβαλιώτου
Δημοσιογράφος
http://www.catisart.gr/index.php/2010-05-03-21-17-13/81-2010-04-19-17-48-53.h